شرح

در اين كلام امام ( ع ) به ستمكارى بنى اميّه اشاره و سوگند ياد مى‏كند كه ظلم بنى اميّه استمرار مى‏يابد . خبر در جمله امام ( ع ) كه واژه ظلم بنى اميه بوده حذف شده است چون از محتواى كلام معلوم است كه خبر چه كلمه‏اى است .

براى ظلم و ستم بنى اميه حدودى را به شرح زير بيان داشته است .

1 حرامى از محرّمات الهى را باقى نمى‏گذارند جز اين كه همه را حلال اعلام مى‏كنند . بزرگترين حرام ، ظلم و قتل نفس است و بنى اميّه در ارتكاب اين دو عمل شهرت كامل داشته بنابراين بقيّه محرّمات الهى بخوبى روشن است .

« استحلّوه » در كلام امام ( ع ) يعنى حرام را به كار مى‏بستند و انجام مى‏دادند درست مانند يك وظيفه مشروع و حلال ، در انجام كار حرام گناه و حرجى براى خود قبول نداشتند .