قوله عليه السلام : فان لبدوا :

اگر اهل بيت پيامبر از گرفتن خلافت منصرف بودند و دوست داشتند كه از توسّل بزور در قبضه كردن مقام خلافت خوددارى كرده و در خانه بنشينند ، و يا اگر براى گرفتن خلافت از دست غاصبان بپا خاستند ( در هر دو حال ) از آنها پيروى كنيد . زيرا انزوا و سكون آنها از پذيرش خلافت براى مصلحتى است كه علم آن از ديگران مخفى است . و اگر هم قيام كردند با آنها قيام كنيد و همراه آنها باشيد .

سپس امام ( ع ) در همين راستا ، مردم را از سبقت گرفتن بر اهل البيت نهى مى‏كند ، زيرا جلو افتادن بر آل رسول نتيجه‏اش ضلالت و گمراهى است .

در انجام امور مقدم شدن بر اهل البيت روا نيست ، زيرا لازمه جلو افتادن بر دليل و راهنما ، گمراه شدن و راه نبردن به مقصد مى‏باشد .

همچنين پا پس كشيدن و عقب ماندن از آل رسول نتيجه‏اش هلاكت و نابودى است .

از اوامر و افعالى كه آل رسول دستور مى‏دهند ، نبايد عقب ماند ، يعنى

[ 857 ]

بمخالفت آنها نبايد پرداخت ، زيرا مخالفت با آل پيامبر جز سرگشتگى در وادى جهالت و عذاب آخرت و هلاكت هميشگى نتيجه‏اى ببار نمى‏آورد .

شيعه اين ويژگى را به دوازده امام اختصاص مى‏دهد و آنها را واجب الاطاعة و امامان بر حق مى‏داند .