قوله عليه السلام : و بينكم عترة نبيّكم .
« واو » در آغاز كلام حضرت « و بينكم » بمعنى حال است و عمل كننده در حال فعل « تعمهون » و يا فعل
[ 633 ]
« يتاه بكم » مىباشد . در جمله و هم ازمّة الحق نيز « واو » براى حال به كار رفته است .
با توجّه به اين كه ، در هر دو جمله « واو » براى حال باشد ، معنى سخن حضرت چنين خواهد بود :
« چگونه رواست كه شما در تاريكى جهل سرگردان باشيد ، با اين كه در ميان شما عترت پيامبر قرار دارند . » مقصود از عترت پيامبر ( ص ) خانواده آن بزرگوار مىباشد ، و اين سخن حضرت اشاره بفرموده رسول خدا ( ص ) دارد كه فرمود :
« من در ميان شما جامعه اسلامى چيزى را به يادگار گذاشتم كه اگر بدانها چنگ زنيد هرگز گمراه نمىشويد . كتاب خدا و عترتم ( اهل بيتم ) اين دو هرگز از هم جدا نشوند تا در كنار حوض ( كوثر ) بر من وارد شوند . » امام ( ع ) لفظ « أزمّة » را استعاره از پيشوايان حق آورده است . وجه شباهت اين است كه خاندان پيامبر مردم را به راه حق مىبرند ، چنان كه مهار ، شتران را در مسير به حركت در مىآورد .
لفظ « السنته » را نيز براى عترت رسول خدا ( ص ) استعاره آورده است ، و جهت مشابهت آن است ، كه آنها بيان كننده راستين وحى هستند ، چنان كه زبان بيان كننده خواستههاى نفسانى است .
احتمال ديگر اين كه منظور حضرت از « السنته صدق » اين باشد كه آنها خبر راستى چيزى بر زبان جارى نمىكنند .
