أما و اللّه لوددت انّ لى بكم الف فارس من بنى فرس بن غنم
مقصود آن بزرگوار از مشخّص كردن گروهى خاص ، خواست اجمالى از خداوند است براى در اختيار نهادن افرادى حرف شنو و فرمانبر به جاى كوفيان و اين مشخّصات را ، در قبيلهاى از بنى فراس كه پدرش غنم است ديدهاند . « غنم » با فتح « غ » و سكون « ن » فرزند تغلب بن وائل بوده است . چرا از ميان تمام قبايل نام اين قبيله را بردهاند ؟ به دليل مشهور بودنشان به شجاعت و جانبدارى ، و پذيرش سريع دستور فرمانده در انجام كار ، مورد عنايت قرار گرفتهاند .
معناى بيت « هنالك . . . تا پايان » همان معنا و مفهومى است كه سيد رضى ( ره ) توضيح داده است وجه مشابهت اين شعر با موضوع سخن امير مؤمنان ( ع ) اين است :
قبيلهاى كه حضرت دوست داشتهاند به جاى پيروان و يارانش باشند ، به سواركارى و جنگجويى و سرعت اجابت فرمان رهبر ، و وحدت و اجتماع در دفع دشمن ، و يارى رساندن به حق معروف بودهاند ، چنان كه شاعر بدين اوصاف آنان را ستوده است . و براى همين مقصود هم امام ( ع ) آرزوى داشتن آنها را به جاى مردم كوفه داشته است . امير مؤمنان ( ع ) از بيان تمام اين مطالب ، منظورش بدگويى ، سرزنش و تحقير بظاهر يارانش ، مىباشد ، بدين طريق كه ديگران بر مردم كوفه برترى داشتهاند و حضرت نسبت به سستى و سهلانگارى كه از اطاعت فرمان او و عدم دفاع از دين خداوند داشتهاند ، نفرت پيدا كرده است و آنان را توبيخ مىكند .
[ 50 ]
