بحث هشتم : درباره ستايش حق تعالى است به اعتبار ايجاد ابرها ،
رعد و برق و دقّت در جهت حكمت هر يك و در اساس بوجود آمدن آنها و حيات زندگى زمين .
امّا حكمت ايجاد ابرها ، رعد و برق و باران اين است كه زمين خشك سرسبز شود و گياه بروياند زيرا بقاى حيوان و قوام وجودى و غذاى حيوانات به نباتات بستگى دارد . چنان كه امام ( ع ) بدين حقيقت اشاره كرده و مىفرمايد :
ثم لم يدع جرز الأرض الّتى تقصر مياه العيون و الأنهار عنها و لا تجد جداول الارض ذريعة الى بلوغها الى قوله و جعل ذالك بلاغا للأنام و رزقا للانعام همه اينها را خداوند براى اينكه انسان بخواستههايش برسد و روزى چهارپايان باشد خلق كرده است . سخن امام ( ع ) شبيه كلام خداوند است كه مىفرمايد : اَوَ لَمْ يَرَوْا اَنّا نَسُوقُ المآءَ اِلَى الأَرْضِ الْجُرزِ فَنُخْرِجُ بِه زَرْعاً تَأْكُلُ مِنْهُ اَنْعامُهُمْ وَ اَنْفُسُهمْ اَفَلا يُبْصِرُونَ [ 4 ] .