يا عضو ديگر يك انسان وارد كرديد چقدر ديه بدهيد و در اين مورد ميزانمعين وجود دارد . اما در اموال ديگر ميزان همان چيزی است كه عرف تشخيصبدهد . عاريه در حكم امانت است و حكمش همان حكم اجاره است يعنی يد مستعيرهمان يد امانی است . يعنی اگر او در اتلاف اين مال تقصير داشته باشد وبه طريق اولی اگر شخصا آن را تلف كرده باشد و حتی سهوا ، باز هم ضامناست . اما اگر نه خودش تلف كند و نه در حفظ آن كوتاهی كرده باشد ،بلكه قهرا در دست او تلف شود ، ضامن نيست . اين همان فرقی است كه بهاصطلاح يد امين با يد غير امين دارد . اما آنچه راجع به ضمانت طبيب سؤال شد . در اين مورد چون اخيرا مطالعهدقيق نكردهام ، تنها كلياتی را میگويم . طبيب اگر متخصص كار خودشنباشد به هر حال ضامن است . يعنی هر كس اگر بين خود و بين الله در كاریكه متصدی آن است ، متخصص نيست و میداند كه خبره اين كار نيست ، ضامناست و اگر هم خبره باشد باز در آن مواردی كه صد در صد مطمئن نيست مثلجراحيهائی كه احتمال تلف شدن و امثال آن دارد میگويند كه بايد برائتذمه حاصل كند يعنی قبلا از خود مريض يا اوليای مريض اجازه بگيرد و خلاصهبدون اجازه نباشد . تفصيل اين مسئله را بعدا بحث میكنيم . س : معروف است كه میگويند : تاوان نصف بهای مال است . ج : خير ، تاوان اين مقدار نيست . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir