چنين بيعی مطلقا ممنوع باشد راه فرار از ربا بسته میشود چنانكه در موردنقدين يعنی بيع صرف ( كه اهم موارد ربا است ) به اتفاق جميع نسيئه باطلاست . بنابراين امكان ندارد كه از راه اختلاف اوصاف ربا گرفته شود .عليهذا بيع اسكناس به طور نسيئه نيز ممنوع خواهد بود و اين راه فرارمتداول هم بسته میشود . و اگر بگوئيم نسيئه در معدود مكروه است ، مرادمعدودهائی است كه دقيقا قابل تقدير نمیباشد مثل ثوب ، اما مثل اسكناسكه كاملا مقدر است مشمول منع است . اما قسم دوم كه ثمن و مثمن دو جنس مختلف باشند . از بعضی روايات (مثل روايت مورد بحث ) و فتاوی نيز استفاده میشود منع از نسيئه در اينقسم . و اگر اين قول صحيح باشد شايد وجهش تحرز از مشابهت به ربا است .و اما در قسم اول ، مسلما نسيئه جايز است و هرگز شباهتی هم به رباندارد ، زيرا زياده قيمت در آنجا فقط داخل در گرانفروشی است .9 - « عن ابی عبدالله ( ع ) عن علی ( ع ) انه كسا الناس بالعراق ، وكان فی الكسوه حلة جيده . قال : فسألها اياه الحسين ( ع ) فأبی . فقالالحسين : أنا اعطيك مكانها حلتين . فأبی ، فلم يزل يعطيه حتی بلغ خمسا ،فأخذها منه ثم اعطاه الحلة و جعل الحلل فی حجره و قال : لاخذن خمسة بواحد». ( باب 16 ، روايت 6 ) ممكن است اشكال شود كه حله از قبيل معدودهائی است كه به وسيله عدتقدير میشود . پس حمل معدود در باب ربا بر اموری كه هيچگونه تقديرنمیشود و فقط به مشاهده معامله میشود صحيح |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir