نكات روايات 1 - از احاديث « لا ربا الا فی النسيئة » استفاده میشود كه ابن عباس وديگران ( 1 ) از قرآن حرمت ربا را النقد را ( كه منحصر در همان ربایمعاملی است ) نمیفهميدهاند . و اين مؤيد مطلبی است كه ما در سابقگفتهايم كه ربای متعارف در اهل جاهليت فقط ربای قرضی بوده است ، ( 2 )و عقل و اعتبار هم مؤيد اين نظر است ، زيرا اصل در ربا ، ربا در قرضاست و لذا در دنيای غير اسلام هم ربای معاملی وجود ندارد . ربای معاملیفقط به منظور حيله در ربای قرضی به ذهن رسيده است و پيغمبر اكرم ( ص )برای حفظ حريم ربای قرضی ، ربای معاملی را هم تحريم كرده است . بنابراينآيه فقط ناظر به ربای متعارف بين اهل جاهليت است و آن همان ربای قرضیاست .پاورقی : 1 - ابن عباس ، اسامه ، زيد بن ارقم ، ابن زبير قائل به حرمت رباءالنقد نبودهاند . ( تذكره علامه ) . 2 - و اما ربای نسيئه ممكن است به صورت قرض باشد و ممكن است بهصورت معامله نسيئه باشد . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir