دوره شكوفائی روح مطلب ديگری كه در اينجا هست اينست كه اساس تربيت در انسان بايد برشكوفا كردن روح باشد . آيا دورههای مختلف عمر از اين نظر فرق میكند يانه ؟ مسلم فرق میكند . بعضی دورهها تناسب و موقعيت بسيار بهتری برایشكوفا شدن استعدادها دارد . همين دوره بعد از هفت سالگی كه در احاديثهم به آن عنايت شده كه از آن به بعد به تربيت بچه توجه بشود - هميندوره از هفت سالگی تا حدود سی سالگی - دوره بسيار مناسبی است برایشكوفا شدن روح از نظر انواع استعدادها : استعداد علمی ، استعداد دينی ، وحتی استعداد اخلاقی ، و لهذا جزء بهترين دوران عمر هر كسی همان دوران محصلبودن اوست ، چون هم اوان روحش يك اوان بسيار مناسبی است و هم در ايناوان در يك محيطی قرار میگيرد كه روز به روز بر معلومات ، افكار ،انديشه ، ذوقيات و عواطفش افزوده میشود . برای طلبهها اين دوره طلبگیيك يادگار بسيار خوب و عالی است . كسانی كه چند سالی طلبگی كردهاند ،تا آخر عمر از خوشيهای دوران طلبگی ياد میكنند با اينكه در اين دوران ازنظر شرايط مادی معمولا در وضع خوبی نيستند و در اواخر عمر در شرايط خيلیبهتری هستند . در آن دوره غالبا در فقر و بیچيزی و مسكنت میباشند ،منتها چون همه در يك سطح هستند ناراحتی ندارند . دوره خيلی خوبی استچون واقعا دوره بالندگی انسان است ، و اگر در اين دوره انسان از نظرعلمی و معنوی محروم بماند يك زيانی است كه نمیشود گفت صد درصد در سنينبزرگی و در پيری جبران شدنی است . |