كه بايد به آنها محبت بشود خداپرست باشند يا نباشند ، پيرو عيسی باشنديا نباشند ، بلكه میگفت به همه محبت كنيد . در يكی از كتابهای تاريخاديان و شايد در يك مقالهای كه ترجمه شده بود خواندم كه يك جمله استكه در همه اديان بزرگ دنيا آمده است و متحد المال همه اديان است ، درمسيحيت هست ، در دين يهود هست ، در دين زردشت هست ، در دين اسلامهست ، در دين بودا هست ، و آن اين است كه " برای ديگران همان رادوست بدار كه برای خود دوست میداری ، و همان را دشمن بدار كه برای خوددشمن میداری " كه ما به اين مضمون در اسلام زياد داريم مانند : « احبب للناس ما تحب لنفسك و اكره لهم ما تكره لنفسك » ( 1 ) .اين دستور كه در اسلام نيز هست يك دستور كلی و مطلق است . حال آيااسلام در اين قاعده عمومی ، استثنائی آورده است و در اديان ديگر استثنائینيست ؟ در مسيحيت استثنائی نيست ولی در اسلام استثناست ؟ كه در واقعاسلام میگويد برای مردم دوست بدار آنچه را كه برای خود دوست میداری مگربعضی از مردم ؟ يا : برای مردم دوست بدار آنچه را برای خود دوست میداریمگر در بعضی از امور ؟ آيا در اسلام استثنائی هست ؟ يا نه ، آنچه در اسلامبا مسيحيت ( 2 ) اختلاف هست ، در تفسير محبت است نه در اين اصل كلی . پاورقی : . 1 نهجالبلاغه ، نامه 3 با اين عبارت : فاحبب لغيرك ما تحب لنفسك و اكره له ما تكره لها » . . 2 البته ما با توجه به تعليمات كشيشها داريم حرف میزنيم ، به تعليمخود عيسای مسيح كار نداريم . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir