( حقيقتش اگر باشد ) ، خطاب به حضرت سيدالشهداء و اصحابشان عرض میكنيم : « يا ليتنا كنا معكم فنفوز فوزا عظيما » . اين " ياليتنا " اگر حقيقت باشد و تعارف يا عادت نباشد [ ثواب آن مجاهده را دارد ] . داستان آمدن جابر به كربلا و آن زيارت اول در اربعين را شنيدهايد ( 1 ) . جابر كور بود . آن شخصی كه همراهش بوده ( عطيه ) كه او هم مرد محدثی بوده است میگويد كه جابر ضمن مخاطباتی كه با شهداء میكرد گفت : " ولی ما با شما بودهايم ، ما با شما شريك هستيم " . به جابر گفتم : ما با اينها شريك هستيم ؟ ! اينها كه اينجا بدنهاشان قطعه قطعه و قلم قلم شد ؟ ! من و تو كه نبوديم ، چطور ما شريك هستيم ؟ ! گفت : چرا ، به خدا ما بودهايم ، چون من اگر میبودم قطعا با اينها بودم ، هيچ شك ندارد ، روحم با اينها بوده . بنابراين در مقام اجر و ثواب ، اگر كسی واقعا قصد انجام كار خيری را داشته باشد و بعد موانع خارجی و غير اختياری جلويش را بگيرد ، خداوند تفضلا ثواب آن عمل را به او میدهد ، ولی در گناه اگر مانع خارجی بيايد ، گناه آن عمل منظور نمیشود . اما خود فكر گناه مسلم بد است و نوعی گناه میباشد . پاورقی : |