پرورش جسم از نظر اسلام

مسئله اول اين است كه آيا اسلام طرفدار پرورش جسم است يا طرفدار
تضعيف جسم ؟ آيا اسلام طرفدار تن‏پروری است يا مخالف تن پروری ؟ (
پرورش جسم ، تعبير ديگرش تن پروری است ) . اينجا دو مطلب است ، و
اين تعبيرات گاهی موجب اشتباه می‏شود . اسلام طرفدار پرورش جسم است با
اينكه مخالف تن پروری به مفهوم مصطلح ادبی آن است . آيا انسان از نظر
اسلام بايد روشش چنان باشد كه جسمش سالم باشد ، حداكثر رشد را داشته‏
باشد ، بيماريها ، آفتها و آسيبها به آن وارد نشود ، يا اسلام می‏گويد : نه‏
، جسم مثل خانه‏ای است كه هر چه انسان به ويرانيش كمك كند يا به حال‏
خودش بگذارد بهتر است ؟ . يك ساختمان را ، يك وقت شما رعايت می‏كنيد
، از باد و باران و برف حفظ می‏كنيد و حداكثر كوشش را برای حفظش به عمل‏
می‏آوريد ، و يك وقت به حال خودش می‏گذاريد ، هر چه پيش آمد آمد ،
خراب هم شد ، اهميت ندارد .
جای شك و ترديد نيست كه تعليمات اسلام براساس حفظ و رشد و سلامت جسم‏
است . علت حرمت بسياری از امور ، مضر بودن آنها به حال بدن است . يكی‏
از مسلمات فقه اين است كه بسياری از امور به اين دليل تحريم شده‏اند كه‏
برای جسم انسان ضرر دارند . و يك اصل كلی برای فقهاء مطرح است كه هر
چيزی كه محرز بشود كه برای جسم انسان مضر است - و لو هيچ دليلی از قرآن‏
و سنت نداشته باشد - قطعا حرام است . البته اين را هم می‏گويند كه‏
زيانها بعضی معتد به هستند ، و بعضی غير معتد به ، يعنی زيان آنقدر كم‏

267