زن ، حامل يك امانت انسانی زن به عنوان يك صاحب عفت ، حامل يك امانت بزرگ انسانی است ، نهدارای يك امر شخصی كه اگر از آن بگذرد از شخص خودش گذشته ، اگر بگذردبه يك امانت انسانی خيانت كرده است . مرد هم بايد عفيف باشد ، زن همبايد عفيف باشد ، ولی میدانيم كه اگر دنيا را هم از نام تساوی حقوق زن ومرد پر كنند ، تشابه زن و مرد را كه كسی نمیتواند درست كند ، و در اينكهزن و مرد دو جنسی هستند كه در برخی امور انسانی با يكديگر مشترك هستند ودر برخی ديگر از نظر كيفی با يكديگر اختلاف دارند ترديدی نيست . و لهذاعفت زن يك امری است كه مورد تجاوز مرد قرار میگيرد ولی عفت مرد هيچوقت مورد تجاوز زن قرار نمیگيرد . ما در دنيای امروز هم ، در اروپا وامريكا نيز نشنيدهايم كه يك وقت بنويسند فلان مرد مورد تجاوز فلان زنقرار گرفت . اساسا وضع زن و مرد متفاوت است و زن هيچوقت نمیتواند درچهره يك متجاوز به عفت مرد ظاهر شود ، اين مرد است كه میتواند متجاوزبه عفت زن باشد . هميشه شما میبينيد دو تا پسر جلوی يك دبيرستاندخترانه را كه میگيرند واقعا صدتا دختر را اذيت میكنند ، ولی آيا تا بهحال ديدهايد و امكان چنين چيزی هست كه چند تا دختر بيايند جلوی دبيرستانپسرانه و مزاحم پسرها بشوند ؟ ! مزاحمت در امر عفاف هميشه از طرف مرداست و اين زن است كه در درجه اول بايد حافظ و نگهبان اين امانتاجتماعی و اخلاقی و انسانی باشد . اين حديث هم كه فقط زن را توصيه میكند كه رفتارش |