اين كه عرض كرديم كه فكر گناه ، گناه نيست ، مقصود اين است كه فكر
هر گناهی خود آن گناه نيست . مثلا برای شرابخوار عقابی در دنيا قرار
داده‏اند و عقابی در آخرت . صحبت اين است كه اگر كسی تصميم گرفت‏
العياذ بالله به شرابخواری ولی بعد نشد و مانع پيش آمد ، آيا در دنيا ما
اين آدمی را كه الان خودش را آماده كرده بود برای مشروبخواری ولی مثلا باد
وزيد و شيشه را شكست و او نخورد ، می‏توانيم تازيانه بزنيم يا نه ؟ ممكن‏
است كسی به او بگويد : تو كه تصميم داشتی ، تمام مقدمات را هم فراهم‏
كردی ، و اگر اين باد نيامده بود و اين شيشه را نينداخته بود قطعا
می‏خوردی ، بنابراين از نظر تو تفاوتی نيست ، پس ما می‏توانيم تو را
هشتاد تازيانه بزنيم . از نظر دنيا می‏گويند نه ، چون وقوع پيدا نكرده ،
از نظر آخرت هم نفس شرابخواری مجازات دارد . آيا در آخرت ، اين آدم‏
مجازات يك شرابخوار خواهد شد ؟ يا مجازات شرابخوار نمی‏شود . ولی در
كار خير اينجور است كه اگر كسی كار خيری را قصد بكند ، ولو انجام ندهد ،
وعده داده‏اند كه در قيامت ثواب آن عمل خير را به او می‏دهند ، و اين‏
تفضل الهی است . اما در اينكه نيت بد ، خودش بد است ، بحثی نيست .
شك ندارد كه نيت بد خودش بد است ، گذشته از اينكه نيت بد است كه‏
انسان را می‏كشاند به خود بد ، چون هر كاری اول فكرش در انسان پيدا می‏شود
و بعد انسان وارد عمل می‏شود . در احاديث ما اين قضيه وارد شده كه عيسی‏
بن مريم گفت : ايهاالناس ! مردم به شما گفته‏اند كه گناه نكنيد ، من‏
می‏گويم خيال گناه را هم در خاطرتان راه ندهيد . از نظر اسلامی هم كه شك‏
ندارد هر خاطره‏ای كه انسان را از خدا غافل كند بد است ، تا چه رسد كه‏

405