نيابد تا به جهنم برود ، بلكه برای او هم خير میخواهد . آنچه كه ما نسبتبه اينها اسمش را " بدی " میگذاريم معنايش اينست كه چون اينها درمسير سعادت خودشان نيستند و برای ديگران هم وجودشان مضر است ، به ايناعتبار بايد اينها را دشمن داشته باشيم . احسان به كافر پس دشمن داشتن كافر ناشی از دوست داشتن ديگران و خيرخواهی برایديگران است نه ناشی از بدخواهی برای آنها . تا هر حدی به كافر میتواناحسان كرد ولی به اين شرط كه اين احسان اسائه به ديگران نباشد ، اسائه بهانسانيت نباشد ، به ضرر مصالح بشريت نباشد . « لا ينهيكم الله عن الذينلم يقاتلوكم فی الدين و لم يخرجوكم من دياركم . . . انما ينهيكم الله عنالذين قاتلوكم فی الدين و اخرجوكم من دياركم و ظاهروا علی اخراجكم انتولوهم و من يتولهم فاولئك هم الظالمون »( 1 ) . يعنی خدا نهی نمیكند [شما را از احسان ] نسبت به آن عده از كفار كه به شما بدی نكردهاند و درراه دين با شما نجنگيدهاند ، خدا نهی میكند شما را از احسان نسبت بهآنها كه مصداق آيهاند ، چون احسان به آنها تضعيف مسلمانان است . مثلااگر انسان به كسی كه با او در حال جنگ است اسلحه بفروشد ، بديهی استكه در اين صورت به شكست خود كمك كرده . آن تقويتی كه موجب تضعيفجبهه اسلامی شود حرام است . احسان به كافر كه مستلزم تضعيف اسلام ومسلمين باشد حرام است . اگر اسلام حقيقتپاورقی : . 1 سوره ممتحنه ، آيه 8 و . 9 |