کتابخانه الکترونيکي انهار

زن و مرد به غير خدا وابسته باشد ، آيا چنين احتمالی هست كه مثلا به‏
حضرت زهرا توصيه كند كه شما خوب است خيلی پول پرست باشيد ، پول را
خيلی بايد دوست داشته باشيد ، مال و ثروت را خيلی بايد دوست داشته‏
باشيد ؟ ! پس چرا اينكه حضرت زهرا می‏آيد حتی پيراهن شب عروسی خودش را
در راه خدا انفاق می‏كند ، در اسلام يك فضيلت بزرگ تلقی شده ، و واقعا
هم فضيلت بزرگی است .
مقصود از بخل در اين حديث ، بخل در مال فردی و شخصی نيست . زن‏
امانتدار مال شوهر است. مخصوصا تعبير دارد : « حفظت مالها و مال بعلها»
كه به نظر من يعنی مال مشتركی كه مال دو نفرشان هست . به عبارت ديگر
و به تعبير عرفی خودمان ، زن در خانه‏داری نبايد دست به باد باشد ،
سخاوتمندی در داخل خانواده ، از جيب حاتم بخشيدن است ، خصوصا در نظام‏
اسلامی كه آنكه در آمد را تحصيل می‏كند مرد است و زن بايد مدير داخله‏
خانواده باشد ، و طبعا اينطور است كه آن كسی كه زحمت درآوردن پول را
نكشيده ارزش پول را هم آنقدرها درك نمی‏كند . زن از نظر مال مشتركی كه‏
در خانواده هست امانتدار است ، و اگر برای يك ريال هم حساب بكند و از
پيش خود نبخشد ، اين كار او ممدوح است .
پس بخل نيز در اينجا ، نه بخل به معنای آن صفت نفسانی است كه خلق‏
است ، بلكه به معنای " رفتار ممسكانه " است نه از مال خود بلكه از
مال شوهر ، و اين اختصاص به زن ندارد ، در غير زن هم هست .
اميرالمؤمنين ، اول جواد و اول ممسك بود . تاريخ اين را نشان می‏دهد .
اول جواد و بخشنده بود از مال خودش ، اول ممسك بود در مالی كه امانتدار
آن بود يعنی بيت‏المال ، كه به برادرش عقيل