نيكی به كافر در قرآن كريم میبينيم كه به محبت و به احسان و نيكی نسبت به همه مردمحتی نسبت به كفار توصيه شده است ، اما در حدودی كه اين محبت كردن واين نيكی كردن اثر نيك ببخشد . آنجا كه نيكی كردن اثر نيك نبخشد ، آن ،نيكی نيست بلكه بدی است به صورت نيكی . مثلا در آيه مباركهای كه در سوره ممتحنه ( 1 ) است میفرمايد :²لا ينهيكم الله عن الذين لم يقاتلوكم فی الدين و لم يخرجوكم من دياركم انتبروهم و تقسطوا اليهم ان الله يحب المقسطين . انما ينهيكم الله عنالذين قاتلوكم فی الدين و اخرجوكم من دياركم ». يعنی خدا شما را نهی نمیكند ( اول میگويد نهی نمیكند ، بعد امر هممیكند ) كه نسبت به كافرانی كه به خاطر دين با شما نجنگيدهاند ، با شمادر حال نبرد آن هم به خاطر دين نيستند ، آنها كه شما را از خانههايتانبيرون نكردهاند - كه در آن وقت مصداقش قريش بودند كه هم به خاطر دينبا مسلمين میجنگيدند و هم مسلمين را از خانههايشان خارج كردند - [ آری ،خدا شما را نهی نمیكند كه نسبت به اين كافران نيكی كنيد ] . يعنی اگر مامیگوئيم به كافران نيكی نكنيد ، آنها را میگوئيم . نيكی كردن به آنها عينبدی كردن به خود شماست ، تقويت بنيه دشمن است كه طبعا عليه شما به كارمیرود .پاورقی : . 1 آيه 8 و . 9 |
