انسان اسلام يا انسان جامع ميان ما به يك شكل بدی تعليم شده است ، به اصطلاح امروزيها گريز از بيرون تلقی شده و بلكه ريشهاش هم گريز از بيرون تلقی گرديده است . البته يك توجيهات خيلی بیربطی هم در اين زمينهها میكنند كه هميشه وقتی كه افرادی از بيرون مأيوس میشوند ، به درون خودشان يعنی به خيالات خودشان پناه میبرند . ( كه خود نمونههای اسلام بر ضد اين مطلب است ) . مطلب اينجور نيست . البته قبول داريم كه خيلی افراد يك راه انحرافی در اين زمينه رفتهاند و شايد همين ، بهانهای شده برای آنها برای فرار از مسؤوليتهای اجتماعی ، ولی انسان اسلام ، انسان جامع است . ما هميشه بايد علی ( ع ) را نمونه قرار بدهيم . همين علی كه در خلوت عارفانه خودش اينچنين است ، ما میبينيم در مسؤوليتهای اجتماعی ، حداعلی حساسيت را دارد ، و انسانی كه اسلام میخواهد ، چنين است . غرضم اينست كه شما از اين مطلب فورا ذهنتان به آن سو نرود كه يا اين طرف را انكار بكنيد يا بگوئيد حالا كه اينجور است پس راه اين است و مسؤوليتهای اجتماعی وجود ندارد . نه ، انسان اسلام انسان جامع است . اين را ما به عنوان يكی از ابعاد وجود انسان داريم بيان میكنيم . ما كه انسان را يك موجود يك بعدی معرفی نمیكنيم كه يك بعد بيشتر ندارد و آن بعدش هم اين است ! به قول خود عرفا : انسان ناقص ، انسانی كه هنوز عرفانش به كمال نرسيده ، |