اسلام خواسته اين روح را در لباس يك سلسله تربيتهای ديگر كه آنها رابرای زندگی لازم میداند پياده كند . تمرين ضبط نفس يكی از مهمترين خصوصيات شكلی كه اسلام به عبادت داده مسئله تمرين ضبطنفس در هنگام عبادت است . نماز واقعا عبادت جامع و عجيبی است .البته اين خصوصيت در حج هم هست ولی به صورت ديگری ، يعنی همانجا كهانسان محرم میشود خود را ضبط میكند و [ از برخی امور ] منع مینمايد وتمرين [ ضبط نفس ] میكند . روزه هم همين طور است ، البته به شكل ديگری.در تمام مدت نماز ، خوردن - و لو يك ذره قند انسان بخواهد بخورد -نبايد صورت گيرد . نماز بسياری از اصول تربيت اسلامی را در خود گنجاندهاست . خوردن و آشاميدن در آن ممنوع است ، خنديدن ، آن را خراب میكند ،گريستن برای غير خدا ، برای هر موضوعی از موضوعات ديگر خرابش میكند ،زيرا در حال نماز انسان بايد بر تمايلات خود از قبيل خوردن و خوابيدنغلبه كند و بر احساسات خود از قبيل خنديدن و گريستن مسلط باشد و خود رانگهدارد ، هر موجب شديدی برای خنديدن باشد نبايد بخندد ، و هر موجبشديدی برای گريستن باشد نبايد بگيريد . به چپ و راست متمايل شدن و نگاهكردن ، نماز را باطل میكند . اين يك حالت انضباط جسمی و روحی است ،جسمی مثل همين كه در حال نماز به چپ و راست يا پشت سر نگاه نكنيد ، ازنظر روحی هم نبايد اسير احساسات بشويد . در آن حال اگر كلامی كه از نوعكلام آدمی |
