. 4 حضرت علی بن موسی الرضا ( ع ) برادری دارند به نام زيد النار . رفتار اين برادر چندان مورد رضايت امام نبود . در وقتی كه امام در مرو بودند ، روزی در مجلسی كه گروه زيادی شركت داشتند و سخن میگفتند زيد نيز در آن مجلس حضور داشت . حضرت در حالی كه سخن میگفتند متوجه شدند كه زيد عدهای را مخاطب قرار داده دم از مقامات خاندان پيغمبر میزند و بطور غرور آميزی دائما " نحن " " نحن " : " ما چنين . . . ما چنان . . . " میگويد . امام سخن خود را قطع كرده زيد را مخاطب ساخته فرمودند : " اين سخنان چيست كه میگويی ؟ ! اگر سخن تو درست باشد و فرزندان رسول خدا وضع استثنائی داشته باشند ، خداوند بدكاران آنها را معذب نكند و عمل نكرده به آنها پاداش دهد ، پس تو از پدرت موسی بن جعفر در نزد خدا گرامیتری ، زيرا وی خدا را بندگی كرد تا به درجات قرب نائل آمد و تو میپنداری كه بی آنكه بندگی خدا كنی میتوانی در درجه موسی بن جعفر قرار گيری " . امام آنگاه رو كردند به حسن بن موسی الوشاء كه از علمای كوفه بود و در آن مجلس حضور داشت ، فرمودند : علمای كوفه اين آيه را چگونه قرائت میكنند : « قال يا نوح انه ليس من اهلك انه عمل غير صالح »( 1 ) . وی پاسخ داد : آنان چنين میخوانند : انه عمل غير صالح يعنی او فرزند تو نيست و از نطفه تو نيست ، او فرزند يك مرد زناكار است . امام فرمود : چنين نيست ، آيه را غلط میخوانند و غلط تفسير میكنند ( 2 ) ، آيه چنين است : « انه عمل غير صالح ». يعنی فرزند تو خودش نا صالح است . او واقعا فرزند نوح بود ، او بدان جهت از درگاه خدا رانده شد و غرق شد كه شخصا نا صالح بود ، با اينكه فرزند نوح پيغمبر بود . پس فرزندی و انتساب به پيغمبر و امام سودی ندارد ، عمل صالح لازم است ( 3 ) . پاورقی : |