اين آيات نيز دليل قبولی عمل خير عموم مردم - اعم از مسلمان و غيرمسلمان - گرفته شده است . در سوره " زلزلت " میخوانيم : « فمن يعمل مثقال ذرش خيرا يره 0 و من يعمل مثقال ذرش شرا يره »( 1 )." هر كس كه هموزن ذرهای - يعنی كوچكترين شیء محسوس - كار نيك كند ،آن كار را میبيند و هر كس كه هموزن ذرهای كار بدی مرتكب شود نيز آن كاررا میبيند " . در جای ديگر میفرمايد : « ان الله لا يضيع اجر المحسنين »( 2 ) . " همانا خدا اجر نيكوكاران را ضايع نمیفرمايد " . در جای ديگر میفرمايد : « انا لا نضيع اجر من احسن عملا »( 3 ) . " ما اجر كسی كه عملی را نيك انجام داده است ضايع نمیكنيم " .لحن اين آيات طوری است كه آنها را از عمومات غيرقابل تخصيص قرارمیدهد . علمای علم اصول میگويند : برخی از عامها استثناء ناپذير و غيرقابلتخصيصند ، يعنی لحن و لسان عام طوری است كه تخصيص بردار و استثناء پذيرنيست . وقتی گفته میشود " ما اجر نيكوكار را ضايع نمیكنيم " معنايشاين است كه مقام خدايی ما ايجاب میكند كه عمل نيك را حفظ كنيم پسمحال است كه خدا در يك جا از مقام خدايی خود دست بردارد و عمل نيكی راضايع سازد . . 6 آيه ديگری هست كه در اين بحث ، زياد مورد استناد قرار میگيرد وگفته میشود كه صريح در مدعاست : پاورقی : . 1 زلزلت ( زلزال ) / 7 - . 8 . 2 توبه / . 120 . 3 كهف / . 30 |