گر ز مغرب بر زند خورشيد ، سر

عين خورشيد است نی چيز دگر

علت اينكه در روايات داريم كه امام حسين ( ع ) از خلق كثيری شفاعت‏
می‏كند اين است كه در اين جهان ، مكتب امام حسين ( ع ) بيش از هر مكتبی‏
موجب احياء دين و هدايت مردم شده است .
همانطور كه قبلا گفته شد شفاعت امام حسين ( ع ) به اين صورت نيست كه‏
بر خلاف رضای خدا و اراده او چيزی را از خدا بخواهد . شفاعت او دو نوع‏
است : يك نوع آن همين هدايتهايی است كه در اين جهان ايجاد كرده است و
در جهان ديگر مجسم می‏شود ، و نوع دوم آن را عنقريب بيان می‏كنيم .
امام حسين ( ع ) شفيع كسانی است كه از مكتب او هدايت يافته‏اند ، او
شفيع كسانی نيست كه مكتبش را وسيله گمراهی ساخته‏اند .
از اين نكته نبايد غفلت ورزيد كه همانطوری كه از قرآن كريم گروهی‏
هدايت يافته‏اند و گروهی گمراه شده‏اند ، از مكتب امام حسين ( عليه‏السلام‏
) نيز گروهی هدايت شده و گروهی گمراه گشته‏اند و اين مربوط به خود مردم‏
است .
خدا درباره مثلهای قرآن می‏فرمايد :
« يضل به كثيرا و يهدی به كثيرا و ما يضل به الا الفاسقين »( 1 ) .
" به سبب قرآن ، گروهی را گمراه می‏سازد و گروهی را هدايت می‏كند ، و
جز بدكاران را گمراه نمی‏سازد " .
ملای رومی ، تمثيل عالی و زيبايی برای اين مطلب آورده است ، می‏گويد :

از خدا می‏خواه تا زين نكته‏ها

در نلغزی و رسی در منتها

ز آنكه از قرآن بسی گمره شدند

زين رسن قومی درون چه شدند

مر رسن را نيست جرمی ای عنود

چون تو را سودای سر بالا نبود

رسن يعنی ريسمان ، طناب . با طناب ، هم می‏شود از چاه بيرون آمد و هم‏
می‏شود به درون چاه رفت ، تا كدام را انتخاب كنيم .
قرآن و مكتب حسينی ريسمانهايی هستند كه قدرت دارند بشر را از چاه‏

پاورقی :
. 1 بقره / . 26

229