قيس بن عاصم كه از اصحاب رسول خدا ( صلی الله عليه و آله و سلم )است نقل كرده كه روزی با گروهی از " بنی تميم " خدمت پيغمبر اكرم (صلی الله عليه و آله و سلم ) شرفياب شدم ، گفتم يا رسول الله ! ما درصحرا زندگی میكنيم و از حضور شما كمتر بهرهمند میگرديم ، ما را موعظهفرماييد . رسول اكرم نصايح سودمندی فرمود و از آن جمله چنين فرمود : " برای تو به ناچار همنشينی خواهد بود كه هرگز از تو جدا نمیگردد ، باتو دفن میگردد در حالی كه تو مردهای و او زنده است . همنشين تو اگرشريف باشد تو را گرامی خواهد داشت و اگر نابكار باشد تو را به دامانحوادث میسپارد . آنگاه آن همنشين با تو محشور میگردد و در رستاخيز با توبرانگيخته میشود و تو مسؤول آن خواهی بود . پس دقت كن كه همنشينی كهانتخاب میكنی نيك باشد زيرا اگر او نيك باشد مايه انس تو خواهد بود ودر غير اين صورت موجب وحشت تو میگردد . آن همنشين ، كردار تو است ". قيس بن عاصم عرض كرد دوست میدارم كه اندرزهای شما به صورت اشعاریدرآورده شود تا آن را حفظ و ذخيره كنم و موجب افتخار ما باشد . رسولاكرم ( صلی الله عليه و آله ) دستور فرمود كسی به دنبال حسان بن ثابتبرود ، ولی قبل از اينكه حسان بيايد قيس خودش كه از سخنان رسول اكرم بههيجان آمده بود ، نصايح رسول خدا را به صورت شعر درآورد و به حضرت عرضهداشت . اشعار اين است :
|
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir