« ان الله لا يغير ما بقوم حتی يغيروا ما بانفسهم »( 1 ) .
" خداوند وضع هيچ ملتی را عوض نمی‏كند تا كه خودشان تغييری در خود
ايجاد كنند " .
اين آيه كريمه ، رمز جلو افتادن و عقب افتادن ملتها را بيان می‏كند .
هيچ مردمی از بدبختی به خوشبختی نمی‏رسند مگر اينكه عوامل بدبختی را از
خود دور سازند ، و بالعكس ، يك ملت خوشبخت را خدا بدبخت نمی‏كند مگر
آنكه خودشان موجبات بدبختی را برای خويش فراهم آورند .
ما ناله داريم كه چرا خدا يك مشت يهودی ژاندارم آمريكا را بر هفتصد
ميليون مسلمان به صورتهای مختلف نظامی ، سياسی ، فكری ، اقتصادی مسلط
می‏كند ؟ چرا صد ميليون عرب در جنگ پنجم ژوئن شكست خوردند ؟ چرا خدا
مسلمانان را عزت نمی‏دهد ؟ چرا قوانين طبيعت را به نفع مسلمين نمی‏چرخاند
؟ عصبانی می‏شويم ، شب از غصه بيخواب می‏مانيم ، رنج می‏بريم و ناله‏
می‏كنيم ، دعا و استغاثه می‏كنيم ولی مستجاب نمی‏شود . پاسخی كه قرآن به ما
می‏دهد يك جمله است :
« ان الله لا يغير ما بقوم حتی يغيروا ما بانفسهم ».
خدا قانون خود را عوض نمی‏كند . ما بايد خودمان را عوض كنيم . ما غرق‏
در جهالتيم ، در فساد اخلاق غوطه وريم ، هيچگونه وحدت و اتفاق نداريم و
در عين حال توقع داريم كه خدا ناصر ما و ياور ما باشد ! ما برای يك‏
حادثه كوچك هزار قسم شايعه می‏سازيم ، دروغگويی و نادرستی را شيوه خود
قرار داده‏ايم و از هر فضيلتی تبری جسته استعفا كرده‏ايم و در عين حال‏
می‏خواهيم بر دنيا هم آقايی و سيادت داشته باشيم ! اين نشدنی است .
در كتابهای آسمانی گذشته ، برای ملت يهود - كه در ميانشان به خاطر
پليدی و ناپاكيشان بيش از هر ملت ديگر پيغمبر برانگيخته شده است ،
زيرا بيشتر احتياج به مربی داشته‏اند - آری برای اين ملت ، دو جريان‏
اجتماعی ، دو انقلاب و تحول پيشگويی شده بود كه هر دو وقوع پيدا كرد و
قرآن جريان اين پيشگوييها و سپس تحقق يافتن اينها را در تاريخ يهود ياد
می‏كند . در اين پيشگويی آمده است كه ايشان دو نوبت در زمين فساد می‏كنند
و خدا آنان را سركوبی می‏دهد .

پاورقی :
. 1 رعد / . 11

112