1 عدم احساس هيچگونه خلاء در زندگانى
زيرا قرار گرفتن انسان بعنوان جزئى از آهنگ كلى هستى همه لحظات زندگى را مربوط به خدا ميسازد و اگر هم اميدها و آرزوهايش در روبناى حيات نقش بر آب شوند ، مانند سائيده شدن تارهاى آن تار است كه با بوجود آوردن آهنگ خود ، حكمت وجوديش را به دست آورده است .
[ 324 ]
غم و شادى بر عارف چه تفاوت دارد
ساقيا باده بده شادى آن كاين غم ازوست
سعدى