3 لذت :

اين هدف را هدونيست‏ها ( سرخوشان و لذت پرستان ) پيش ميكشند . مشهورترين پيشتاز اين مكتب اپيكور است كه با اختلاف مفسران درباره لذت روبرو بوده است . . . اين مكتب مانند دو نظريه قدرت و انتخاب اصلح ،

[ 299 ]

كارى كه براى بشريت صورت داده است ، اين است كه اشباع خود طبيعى شخصى انسانها را كه عوامل جبرى و شبه جبرى طبيعت ، خود متكفل آن است ، با « حيات معقول » انسانها كه هدفى فوق جريان حيوانى را جستجوميكند ، اشتباه كرده است . اينان تفسير مكانيسم حيات طبيعى محض را بجاى هدف نهائى زندگى كه ما فوق طبيعت خام است ، گرفته ، حقيقتى به عنوان رشد انسانى را سراغ نداشته‏اند .