4 بوجود آمدن انسانهاى سالم و نيرومند و تحصيل رفاه و آسايش همه جانبه :
البته اين هدف كه يكى از آرمانهاى ممتاز زندگى اجتماعى است بايد از عهده پاسخ مقدارى مسائل جدى برآيد . توضيح اينكه با نظر به اينكه آرمان فوق نه تنها در گذشته و حال به وقوع نپيوسته است ، حتى روى قرائن و شواهد قانع كننده در قرنهاى آينده نيز آرمان مزبور قابل تحقق نخواهد بود ، بنابراين نظريه انسانهاى همه قرون و اعصار گذشته كه با رضايت به زندگى وسيلهاى ، چشم از اين خاكدان پوشيدهاند ، استخوانهاى پوسيده و خاك شده آنان را طبيعت نگاهداشته است تا پس از قرنها كه مردم نيرومند و سالم به وجود خواهند آمد ،
آن خاكهاى پوسيده به هدف حياتشان برسند آيا ميتوان اين منطق را براى انسانها قابل پذيرش ساخت ، كه امروز تو دست از حيات خود بردار زيرا در آينده انسانى كه داراى حيات است مىآيد و در رفاه و آسايش زندگى ميكند ؟ با اينكه حيات امروزى كه در مطلوبيت هيچ تفاوتى با انسان آينده ندارد ، به چه دليل فداى حيات آيندگان شود ؟ به اضافه اينكه انسانهاى با فضيلت و آگاه تاريخ انسانى حتى نميتوانند رفاه و آسايش و نيرومندى طبيعى خود را هدف نهائى زندگى تلقى كنند ، چه رسد به اينكه رفاه و آسايش و نيرومندى موجوداتى مثل خود را در آينده هدف نهائى زندگى بدانند .
