تفسير عمومى خطبه پنجاه و دوم
4 ، 9 ألا و إنّ الدّنيا قد تصرّمت و آذنت بانقضاء و تنكّر معروفها و أدبرت حذّاء فهى تحفز بالفناء سكّانها و تحدوا بالموت جيرانها ( آگاه باشيد ، استمرار حيات دنيا هر لحظهاى قطع ميشود و بگذشته ميخزد و انقراض لحظات خود را اعلام ميدارد . و حقيقت اصلى آن كه در پشت پرده است ، ناشناخته ميباشد [ و يا آنچه كه از دنيا خوشايند است ، ناخوشايند ميگردد ] . دنيا با سرعت شديد پشت به زندگان مينمايد و ساكنان خود را بسوى فنا دفع ميكند و همسايگانش را با آهنگ مرگ مىراند ) .