9 هدفى كه اديان الهى براى حيات تعيين نمودهاند :
مقصود ما از اديان الهى همه آن اديان حقه است كه حيات را جلوهاى ممتاز از مشيت خداوندى در جهان طبيعت تلقى نمودهاند . پيشوايان الهى در امتداد قرون و اعصار اين هدف را تبليغ نموده و با جدىترين قيافه با پيروان خود در راه وصول به اين هدف از هيچگونه كوشش و فداكارى دريغ ننمودهاند . با نظر به مجموع تحقيقاتى كه تاكنون درباره « هدف اعلى و نهائى زندگى » چه در شرق و چه در غرب صورت گرفته است ، هيچيك از مكتبها نتوانستهاند هدفى معقولتر و قانعكنندهتر از دين ، براى زندگى عرضه كنند . آناتول فرانس در كتاب « باغ اپيكور » اين مضمون را ميگويد « قدرت و نيكوكارى اديان است كه عاقبت وجود را بر انسان تعليم ميدهد و اگر ما فلسفه الهى را طرد نمائيم ، چنانكه ما همه در اين عرصه علم و آزادى چنين ميكنيم ، ديگر چيزى وجود ندارد كه فلسفه وجودى ما را توجيه نمايد » بهمين جهت است كه افلاطون از آن دوران
[ 304 ]
باستان داد ميزند كه « هر تربيتى كه دينى نباشد ناقص و باطل است » 1 آنكسيكه نميداند از كجا آمده است و چيست آن هدف مقدس كه بايد خود را براى پيروى از آن تربيت كند ، اين شخص منكر خويشتن است . بذرهاى اصيل سهگانهاى كه خدا به وسيله طبيعت در دلها كاشته است عبارتند از اللّه ، نظارت او بر جهان هستى و دادگرى مطلق او كه هيچ تمايلى را راهى به آن نيست . ما در اين مبحث به منابع اسلامى كه متن خالص دين ابراهيم ( ع ) را بر بشريت آورده است مورد استناد قرار ميدهيم . اين متن كه بنا به وعده خداوندى از دستبرد تحريف در امان بوده و براى ابد در امان خواهد بود ، آياتى را با بيانات مختلف درباره « هدف نهائى زندگى » بيان ميكند .
