ترجمه خطبه پنجاه و ششم

در اين سخن ، اصحاب پيامبر اكرم ( ص ) را توصيف ميفرمايد و اين سخن را در روز صفين موقعيكه مردم را به صلح دستور داد فرموده است 1 ( ما در حضور رسول خدا ( ص ) بوديم 2 پدران و فرزندان و برادران و عموهاى خود را ميكشتيم 3 و اين جنگ و كشتار با نزديكترين اشخاص براى ما جز ايمان و تسليم 4 و حركت در راه روشن 5 و بردبارى در برابر نيش‏هاى دردآگين 6 و كوشش در جهاد با دشمن نمى‏افزود 7 در آن زمان مردى از ما و مردى از دشمن ما 8 مانند دو نر [ جنگى ] سخت با يكديگر گلاويز ميگشتند 9 در حاليكه از خود بيخود شده بودند 10 تا كدام يك از آن دو ، كاسه مرگ را بر ديگرى بچشاند 11 گاهى دشمن از ما ضربه ميخورد 12 و گاهى ديگر ما از دشمن ضربه ميخوريم 13 وقتى كه خداوند صدق و خلوص ما را ديد ، دشمن ما را به ذلت و خوارى نشاند 14 و پيروزى را بر ما فرستاد 15 تا آنگاه كه اسلام مانند شترى كه گردن بر زمين بنهد و حالت تسليم بخود بگيرد ، استقرار يافت 16 و در جايگاه‏هاى خود ( عقول و دلهاى مسلمانان ) جايگير شد 17 سوگند بزندگيم ،

اگر ما در آن زمان وضع امروزى شما را داشتيم 18 ستونى براى دين قائم نمى‏گشت 19 و براى ايمان شاخه‏اى سبز نميگشت 20 و سوگند بخدا ، از اين تقصير در انجام وظيفه بجاى شير خون خواهيد دوشيد 21 و در دنبالش ندامتى [ بيفائده ] 22 ) .

[ 179 ]