ترجمه خطبه چهل و ششم
سخنى است از آنحضرت ، در موقع تصميم براى حركت به شام . 1 اين دعائى است كه امير المؤمنين ( ع ) در آنهنگام كه پاى در ركاب ميگذاشت ، خوانده است 2 .
پروردگارا ، از مشقت سفر 3 و رنج بازگشت از سفر 4 و از اينكهبا منظره زشت اهل و مال و فرزند روبرو شوم 5 ، بر تو پناه ميبرم ، خداوندا ، توئى يار سفر من 6 و توئى ناظر و نگهدارنده دودمان من 7 ، و هيچ كسى جز تو توانايى اين هر دو ( يار سفر و نگهدارنده دودمان ) را ندارد 8 ، زيرا كسيكه همراه مسافر است ، نميتواند نگهدارنده دودمان و جانشين بوده باشد 9 و كسيكه جانشين است ،
همراه مسافر نتواند بود 10 .
سيد رضى ميگويد 11 ابتداء اين سخن از پيامبر اكرم ( ص ) نقل شده است 12 و امير المؤمنين ( ع ) دنباله آنرا با بليغترين كلام و كاملترين خاتمه بپايان رسانده است 13 . اين تتميم و تكميل از و لا يجمعهما شروع ميشود 14 .
[ 31 ]
