1 به طور كلى دستگاه خلقت عبث و بيهوده نيست .
استدلال به اين اصل هم از جهان برون ذاتى بهرهبردارى ميشود و هم از جهان درون ذاتى :
الف برون ذاتى وجود نظم بسيار عالى در جهان هستى است كه در اذهان انسانها با اشكال قوانين علمى منعكس ميشوند .
ب درون ذاتى از آغاز رشد فكرى ، نوعى دريافت اصيل در درون ما بوجود ميآيد كه با تخيل و پندارهاى بازيگرانه با جهان هستى به مبارزه برميخيزد ، اين مبارزه مانند مبارزه وجدان با پليديها ادامه پيدا ميكند تا آنگاه كه يا پيروز ميشود و هدف اعلاى جهان را به انسان نشان بدهد و يا شكست بخورد و انسانرا روانه قهوه خانه نيهيليستى نمايد .