2 خودمحور خودرو اعتدال را نمى‏شناسد و اگر هم بشناسد ، در آن مسير حركت نمى‏كند

حيات وابسته به هدف معقول ، همواره قوانين و اصولى را پيش پاى آدمى مى‏گستراند كه معتدل‏ترين جاده‏ها است . از آن هنگام كه خودمحورى سرتاسر وجود آدمى را اشغال مى‏نمايد ، نه ميتوان روى احساسات چنين شخصى محاسبه نمود و نه روى انديشه‏هايش و نه روى اراده‏ها و تصميم‏هائى

[ 189 ]

كه در حوزه فردى خويش و پهنه اجتماع مى‏گيرد ، اين همه تجاوز از محاسبات براى آن است كه خود طبيعى و فعاليت‏هايش هيچ حسابى نمى‏پذيرد . دليل قانع‏كننده اين محاسبه‏ناپذيرى با نظر به نبودن الگو و معيار براى حيات كه بى‏اعتنائى به اصل و قانون زاييده آن است ، كاملا روشن است . خودمحورى آنچنان بى‏تعين و حدناشناس است كه حتى خود طبيعى را هم نمى‏تواند از روى محاسبه اداره نمايد و تورم ببخشد . پس در حقيقت خودمحورى كه يكى از مختصات واگذاشته‏شدن به خويشتن است ، مى‏تواند تا نفى و نابودى خود نيز پيش برود . اگر هم فرض كنيم كه شخص خودمحور توانسته باشد اعتدال و تجاوز از آنرا تشخيص بدهد ، عامل تنظيم‏كننده درونى ندارد كه او را بطرف اعتدال بكشاند . به بيان ديگر ، خودمحورى كه به خويشتن آغشته شده است ، جز خود مايع و موم صفت چيزى ديگر ندارد كه موضع‏گيرى خود را با آن چيز محاسبه نموده و به حدود معتدل آن بگرود . 6 مشعوف بكلام بدعة و دعاء ضلالة ( با سخنان ضد اصل و دعوت به گمراهى دل خوش مى‏دارد )