گروه هفتم
بعضى از آيات قرآنى زمينه آفرينش انسان را تلاش جدى و نهائى معرفى مىنمايند . مانند :
لَقَد خَلَقنَا الاِنسانَ في كَبَدٍ 2
-----------
( 1 ) سوره مريم آيه 96 .
-----------
( 2 ) سوره البلد آيه 4 .
[ 44 ]
( به طور قطع ما انسان را در زمينه تلاش و گلاويزى در كار آفريدهايم ) .
يا اَيُّهَا الاِنسانُ اِنَّكَ كادِحٌ اِلى رَبِّكَ كَدحاً فَمُلاقيهِ 1 ( اى انسان تو در حال كوشش حياتى به ديدار خداوندى رهسپار مىشوى ) .
در اين نوع از آيات ، كار و كوشش ، هم زمينه آفرينش آدمى معرفى مىشود و هم وسيله و راه به سوى خداوند متعال . براى اهميت تلاش در اين زندگانى ،
دليلى با اهميتتر از اين گروه آيات در هيچ يك از مكتبهاى بشرى نمىتوان پيدا كرد ، زيرا اين گروه هم حركت و كار را عنصرى اساسى در طبيعت انسان معرفى مىكند و هم سرنوشت نهائى او را به كار و كوششى كه كرده است ، مربوط مىسازد .