نوع يكم زندگى با شناخت حيات و ارزش حقوقى آن
مسلم است كه چون انسان حيات را با اختيار بدست نياورده و هيچگونه قدرتى براى جلوگيرى از سپرىشدن و پايانيافتن آن ندارد ، لذا داشتن حيات و جريان قانونى آن ، موجب هيچگونه شكنجه و رنجى نخواهد بود . بلكه حساسيت و محاسبه درباره حيات و استهلاك آن ، از هنگامى شروع مىشود كه آدمى با معناى حيات و ارزش و حقوق آن آشنا مىگردد ، اين آشنائى اگر موانعى در كار نباشد ،
معمولا در دوره سوم بوجود مىآيد ، زيرا در اين دوره است كه با صرف نيروهاى مغزى و عضلانى و ارزشى كه در برابر آن دريافت مىشود ، آشنائى مزبور نوعى از حساسيت را درباره حيات نتيجه مىدهد .