نوع يكم حجابهاى ناشى از انحرافات عملى است

مانند غوطه‏ور شدن در معصيت‏ها و ارتكاب جرم‏ها و تسليم شدن به هوى و هوس‏هاى نفسانى و خودپرستى‏ها در اشكال گوناگونش . حجابهاى ناشى از انحرافات عملى نه تنها آدمى را از شناخت بديهى خدا و ارتباط با او محروم ميسازند ، بلكه حتى متقن‏ترين و علمى‏ترين دلايل وجود خداوندى را هم مات و پريده رنگ مينمايند و آن دلايل را بصورت الفاظ و مفاهيمى بى‏محتوى در ميآورند كه كمترين اثرى در عقل و قلب شخص منحرف بوجود نميآورند .

ما افراد فراوانى از متفكران بسيار با اقتدار مغزى در حكمت الهى و غوطه‏ور شده در مسائل آن حكمت عاليه و دقيقا آشنا با دلايل كاملا متقن در اثبات وجود خداوندى ، سراغ داريم كه از ارتباط با خدا و دريافت او بى‏بهره هستند . هيچ احساس تعهد عالى انسانى الهى در آنان ديده نميشود ،

ديدگان اينان چنانكه با حجابهاى بظاهر علمى پوشيده ميشود ، همچنان با حجابهاى ناشى از انحرافات عملى نيز نابينا ميگردد .