است ، مجهولی ندارد . علم حداكثر میگويد اين ناظم عالم در اين كاری كهساخته ، اين را میدانسته است ، ولی آيا علم میتواند ثابت كند كه "« و هو بكل شیء عليم »" ؟ آن مفهومی را كه شما در خداشناسی و خداپرستیداريد " « و هو بكل شیء عليم »" كی میتوانيد از راه علوم ثابت كنيد ؟علوم میگويد آن قدرتی كه عالم به اين عظمت را به وجود آورده ، از رویعلم به وجود آورده است . میگويم راست میگويی ، اين را كه به وجود آوردهاست میدانسته و به وجود آورده است . اما اين درباب خداشناسی كافینيست ، درباب خداشناسی كه لازم است اين است كه " « بكل شیء عليم »"، اصلا جهل در ذات او راه ندارد . باز پای علوم در اينجا قاصر است .قدرت ذات حق را چطور ؟ بله ، ما از راه علوم همين مقدار میفهميم كه آنموجودی كه عالم به اين عظمت را به وجود آورده است ، قادر بوده وتوانايی داشته كه به وجود آورده است ، اما يك مساله ديگر هم هست و آناينكه آيا " « علی كل شیء قدير »" ؟ يك قدرت نامحدود مطلق است كهبر هر چيزی قادر است ؟ عجز و ناتوانی در ذات او راه ندارد ؟ ما از اينراه نمیتوانيم آن را اثبات كنيم ، حداكثر اين است كه بگوييم اين كار راكه كرده قدرت داشته كه كرده است ، اما اينكه آن مبدأ عالم بر همه چيزقدرت دارد يا ندارد ، ما نمیدانيم . در آن كاری كه كرده قدرت دارد اماآن كاری كه نكرده ، ما از كجا بدانيم كه قدرت دارد يا قدرت ندارد ؟پس اگر شما درست توجه بفرماييد میبينيد كه از راه علوم فقط همينمقدار - و نه بيشتر - انسان میتواند جلو برود : عالم ناظمی دارد ، اماآيا ناظم واجبالوجود است ، قائم به ذات است يا از جای ديگر آمده ؟ مننمیدانم . اين ناظم عالم ، عليم هم هست ، اما " « بكل شیء عليم »" ؟هيچ نمیشود اين را فهميد ، قادر هم هست اما " « علی كل شیء قدير »" ؟باز نمیدانيم ، آيا ازلی و ابدی است ؟ باز نمیدانيم . همه چيز رامیگوييم نمیدانيم . اين است كه از اين راهها امكان ندارد خداشناسی بهصورت يك علم مثبت و يك فن دربيايد به طوری كه واقعا خداشناسی لااقلنظير مورچهشناسی ، روان شناسی و حيوان شناسی بشود به طوری كه بتوانبرذات و صفات او به طور جدی استدلال كرد ، چون تا وجوب وجود برای ذاتاو ثابت نشود [ معرفت كامل به ذات و صفات او حاصل نمیشود ] و تماماينها هم بر محور " غيرمتناهی " میچرخد ، تا آن اثبات نشود ، خداشناسیحداكثر اين است كه به صورت يك مجهول درمیآيد ، عجالتا نتوانستهايمعالم را توجيه كنيم كه اين نظام را از خود دارد ، پس از جای ديگر |