همه مطالب و مسائل ديگر در اين فلسفه در حكم مقدمه اين دو مطلب و يا درحاشيه اين دو مطلب است . علی هذا بيت اول منظومه اشاره است به لبلباب حكمت الهی .
پاورقی : 1 - توضيح مختصر اينكه : در الهيات ثابت شده كه : ذات پاك باریتعالی از شدت ظهور در خفاست . برای اينكه اندكی با اين مطلب آشنا شويمبايد سه مقدمه ذكر بكنيم : الف - همانطور كه وجود بر دو قسم است - وجود اشياء برای خود ( وجودعينی ) و وجود اشياء برای ما ( وجود ذهنی ) - ظهور نيز بر دو قسم است .ظهور اشياء برای خود و ظهور اشياء برای ما . پس وقتی كه از ظهور وپيدايی يا از بطون و ناپيدايی يك چيز سخن میگوييم ، گاهی بحث در ظهورآن شیء برای خود است و گاهی بحث در ظهور آن شیء برای ما است .ب - در حكمت الهی ثابت شده كه " وجود " مساوی با " ظهور " استو خفا از " عدم " ناشی میشود . هر موجودی به هر اندازه و هر درجه ازوجود بهرهمند است از ظهور نيز بهرهمند است و به هر اندازه عدم و نيستیبا وجودش توأم و در وجودش متخلل است از ظهور بی بهره است . پسموجودی كه در حد اعلی و درجه اكمل از وجود است ، در حد اعلی و درجه اكملاز ظهور است . ج - هيچگونه ملازمهای نيست ، ميان دو نحو از ظهور ، يعنی چنين نيست كههر چيزی كه خود برای خود در حد اعلی از ظهور است ، لزوما ظهور آن شیءبرای ما > |