در ذهن ما موجود است عين همان صورت جزئی است كه در خيال موجود بوده ،و آنچه در خيال موجود است عين همان چيزی است كه در حاسه موجود بوده وآنچه در حاسه موجود است عين همان چيزی است كه در خارج موجود بوده است. اين نوع معقولات همانها هستند كه ما میتوانيم با يك اشاره حسی يا غيرحسی ( عقلی ) آنها را از ساير امور متمايز كنيم ، و مثلا بگوئيم " انسان" يا " سياهی " يا " سفيدی " كه مقصود ، اين دسته بالخصوص ازموجودات مثلا انسانها است در مقابل ساير موجودات . چنين معقولاتی رامعقولات اوليه میناميم . پس هر گاه در ذهن خود يك صورت مستقيم از يكعده از موجودات داشته باشيم - به ترتيبی كه گفته شد - آن صورت كلی رامعقول اولی میناميم . تمام ماهياتی كه در ذهن ما وجود دارد همه از اين دستهاند . ماهيت -يعنی آن چيزی كه صلاحيت دارد در جواب " ماهو " واقع شود - معقول اولیاست . هر معنائی كه بشود با اشاره حسی يا عقلی به شیء يا اشيائی ، آن رابر آن شیء يا اشياء حمل كرده و آنها را با آن معنا تبيين كرد و مثلا گفتكه " اين شیء الف است " و " اين شیء ب است " و " اين ، فلان استو آن فلان " ، معقول اولی نام دارد . معقولات اوليه مناط تمايز و افتراقو تذوتهای مختلف اشياء و مبين تعينهای جدا جدای آنها است . اما برخی ديگر از معقولات و مفاهيم ذهنی ما اينطور نيستند و اين احكام پاورقی : 1 - مطابق آنچه در باب " وجود ذهنی " تحقيق شده است . |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir