در مورد آنها امكان ندارد ، زيرا اعاده چنين موجودی مستلزم اين است كهزمان آن نيز اعاده شود و حال آنكه نفس زمان قابل بازگشت و اعاده نيست. كسانی كه به اعاده معدوم در مورد امور زمانی قائل شدهاند پنداشتهاند كهاشيائی كه در زمان قرار گرفتهاند بيگانه از زمان هستند و آنها را همچونآبی فرض كردهاند كه در ظرفی قرار داشته باشد و سپس آن ظرف را عوضكنند . پنداشتهاند كه انسان در لحظه دوم همان انسانی است كه در لحظه اولبوده و فقط ظرف زمان تغيير يافته است و حال آنكه حقيقت غير از ايناست . |