فصل 31 ( 2 ) غايت در حركات مختلف در فصل گذشته تحت عنوان " فی اثبات حقيقه الزمان " درباره اثباتوجود زمان و نيز تا حدی درباره ماهيت زمان بحث شد كه زمان چيست ؟ درآخر فصل ، مطلبی را طرح كردند و آن اين بود كه چه چيزی و چگونه چيزیمیتواند فاعل و بوجود آورنده زمان باشد ؟ و همچنين آن كه قبول كننده وقابل زمان است چه چيزی میتواند باشد ؟ به هر حال زمان يك حقيقتی استموجود كه نياز دارد به فاعل و قابل . بعد اين بحث را طرح كردند كه زماناز يك جهت وجودش وجود دائم و مستمر است ، و از جهت ديگر وجودش وجودحادث فانی زايل است . و باز از يك طرف زمان وحدت دارد و از طرفديگر كثرت . بعد بحث شد كه از آن جهت كه وجودش دائم است قهرا فاعلشبايد حقيقتی دائم الوجود باشد . و اما از آن جهت كه حادث است نيازدارد به يك فاعلی كه مانند خودش متصرم و متجدد باشد . اينها در گذشتهبحث شد . و نيز در آخر فصل گذشته گفتند كه همانطور كه فاعل زمان يك امرمتجدد است غايت زمان هم چنين چيزی است و وعده دادند كه در اين فصل اينرا بحث كنند . بحث غايت در حركت بعد خواهد آمد ، كما اينكه بيشتر مباحث غايات در |
کلیه حقوق این سایت محفوظ می باشد.
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com | میزبانی: DrHost.ir