بايستيم ، مگر خدا آنجاست ، مگر خدا در خانه كعبه است ( العياذ بالله )
؟ قرآن كه می‏گويد « فأينما تولوا فثم وجه الله »( 1 ) رو به هر طرف‏
بايستيد چهره خدا آنجاست . رو به اين طرف بايستی يا رو به آن طرف ، رو
به خدا ايستاده‏ای . رو به بالا نگاه كنی يا رو به پائين ، بطرف خدا نگاه‏
كرده‏ای و پيغمبر فرمود : اگر مشا را با ريسمانی تا هفتمين طبقه زمين هم‏
فرو ببرند ، باز هم بسوی خدا رفته ايد ، به مشرق برويد بسوی خدا رفته‏ايد
، به مغرب برويد بسوی خدا رفته‏ايد ، اينجا هم كه نشسته‏ايد با خدا هستيد
. خدا كه جهت ندارد ، پس چرا ما بايد رو به كعبه بايستيم ؟ می‏گويد شما
كه داريد عبادت انجام می‏دهيد ، در عين حال بايد يك تعليم و تربيت‏
اجتماعی هم بگيريد . همه تان رو به يك نقطه بايستيد . اگر اينجور نباشد
يكی از اين طرف بايستد يكی از آن طرف ، اين مظهر تفرق وتشتت است ،
اما اگر رو به يك نقطه ايستاديد ، جهت شناس هستيد ، همه مسلمين يك‏
جهت را تعقيب می‏كنند . حالا كدام نقطه را انتخاب كنيم كه اساسا بوی‏
شرك نداشته باشد ؟ می‏گويد آن نقطه‏ای را انتخاب كن كه اگر رو به آنجا
بايستی باز عبادت را احترام كرده‏ای رو به جائی می‏ايستی كه اولين معبد
است . احترام معبد احترام عبادت است .
باز می‏گويد عبادت كه می‏خواهی بكنی ، يك وقت مشخص و معينی دارد و
دقيقه‏اش هم حساب می‏شود . وقت نماز صبح از اول طلوع صبح تا اول طلوع‏
آفتاب است و اگر عمدا يك دقيقه قبل از طلوع صبح يا بعد از طلوع آفتاب‏
شروع كنی ، نمازت باطل است ، درست

پاورقی :
1 - سوره بقره ، آيه . 115

90