| انت ما استغنيت عن غيرك علی الناس قدرا |
تو همين مقدار كه از ديگران بی نياز باشی از همه مردم برتر هستی .به نظرم در سخنان جا حظ بود ديدم يا يكی ديگر از علمای اهل تسنن كه اهلادب است ( جا حظ خودش فوق العاده مرد بليغی است و انصافا مرد سخناست و فوق العاده برای مقام سخن علی ( ع ) احترام قائل است و حرفهایعجيبی هم میزند ) . میگويد در ميان سخنان علی ( ع ) ، نه سخن است كهاينها در دنيا نظير ندارد . از ميان آن نه سخن سه سخنش مربوط به بحثماست . اميرالمؤمنين میفرمايد : « احتج الی من شئت تكن اسيره استغن عنمن شئت تكن نظيره ، احسن الی من شئت تكن اميره » ( 1 ) . يعنی نيازمندهر كسی میخواهی باش اما بدان اگر نيازمند كسی شدی تو برده او هستی . بینياز باش از هر كه دلت میخواهد ، مثل او هستی . نيكی كن به هر كه دلتمیخواهد ، توامير او هستی . پس نيازمندی به افراد ديگر نوعی رقيت وبردگی است اما چه جور بردگی است ؟ بردگی تن است ؟ نه ، بردگی روح است. بردگی معنوی است . دراين زمينه چقدر سخنان خوب گفتهاند ومتاسفانهامروز اين بحثها كمتر گفته میشود ، البته به يك جهاتی كه چون مسائلديگری مطرح است وانسان میخواهد درباره آنها بحث بكند ، بحثهای اخلاقیكمتر گفته میشود و حال آنكه اينها زياد هم بايد گفته شود . علی ( ع )میفرمايد : « الطمع رق مؤبد » ( 2 ) طمع ، بردگی هميشگی است . يعنی ازبردگی بدتر ، طمع داشتن است . كه باز هم در اين زمينه ، مطالب و مسائل
پاورقی : 1 - غرر الحكم چاپ دانشگاه تهرانج 2 ص . 584 2 - نهج البلاغه فيض الاسلام ، حكمت 171 ص . 1170
