درخت طبيعت و دنيا هستيم ، ميوه اين درخت هستيم .
اين جهان همچون درخت است ای گرام |
ما بر آن ، چون ميوههای نيم خام |
تا ما روی درخت طبيعت هستيم ، همه امكانات برايمان هست ، اگرعبادت كنيم ، مثل ميوهای كه ميرسد ، رسيده ميشويم . اگر گناه بكنيم ،مانند ميوهای كه آفت زده ميشود ، آفت زده ميشويم مثل اينكه كرمی ياشتهای از راه درخت بهاين ميوه برسد . توبه هم يكی ازامكانات است ، مثلآب و غذائی است كه از راه درخت طبيعت بايد بما برسد . لذا وقتی مرديمديگر به ما نمیرسد . چرا ؟ چون عرض كردم توبه يك انقلاب مقدس است وهمه تغييرها و انقلابها و حركتها مال اين دنيا است ، همه تغيير مسيردادنها وتغيير جهت دادنها مال اين دنيا است ، بالا رفتن وپائين رفتن دراين دنيا است . همينكه پا بان دنيا گذاشتيم ، در هر حد و درجهای كههستيم ، در هر مسيری كه هستيم ، بسوی هر چيزی كه هستيم ، در همانجامتوقف ميشويم . آخرين حد فعليت تمام شده است . يك مثال ديگر : يك طفل كه در رحم مادر است ، وابسته بوجود مادر است، غذايش از ناحيه مادر است ، مايع وآب بدنش ازوجود مادر است ، سلامتو بيماريش از ناحيه مادر است . اما همينكه ازمادر متولد شد ، ديگروابستگيش به اوتمام ميشود ، يك نظام ديگر بر زندگی او حكومت ميكند وديگر يك لحظه نمیتواند با نظام پيشين كه نظام رحم است ، زندگی كند .انسان پس از آنكه از اين دنيا رفت ، نظام زندگيش بكلی تغيير میكندوعوض ميشود وامكان ندارد