همه ما جمع شويم دور يك كلمه ، زير يك پرچم . آن پرچم چيست ؟ دو جمله‏
بيشتر ندارد ، يك جمله‏اش اين است : « الا نعبد الا الله و لا نشرك به‏
شيئا ». در مقام پرستش ، جز خدای يگانه چيزی را پرستش نكنيم ، نه مسيح‏
را بپرستيم ، نه غير مسيح را و نه اهرمن را پرستش كنيم ، جز خدا هيچ‏
موجودی را پرستش نكنيم .
جمله دوم : « و لا يتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله ». اينكه‏
هيچكدام از ما ديگری را بنده و برده خودش نداند و هيچكس هم يك نفر
ديگر را از باب و آقای خودش نداند . يعنی نظام آقائی ونوكری ملغی .
نظام استثمار ، مستثمر ومستثمر ملغی . نظام لامساوات ملغی . هيچكس حق‏
استثمار و استعباد ديگری را نداشته باشد . تنها اين آيه نيست ، آياتی كه‏
در قرآن در اين زمينه هست زياد است . چون می‏خواهم عرايضم را بطور فشرده‏
عرض كنم بعضی هايش را می‏گويم : قرآن از زبان موسی ( ع ) نقل می‏كند : كه‏
وقتی با فرعون مباحثه می‏كرد ، و فرعون به او گفت : « ا لم نربك فينا
وليدا و لبثت فينا من عمرك سنين و فعلت فعلتك التی فعلت و انت من‏
الكافرين »( 1 ) ، موسی به او گفت : « و تلك نعمه تمنها علی ان عبدت‏
بنی‏اسرائيل »( 2 ) . فرعون به موسی گفت : تو همان كسی هستی كه در خانه‏
ما بزرگ شدی ، سر سفره ما بزرگ شدی . تو همان كسی هستی كه وقتی بزرگ‏
شدی آن جنايت را انجام دادی ( به تعبير فرعون ) آن آدم را كشتی .
می‏خواست منت بر سرش بگذارد كه در خانه ما بزرگ شده‏ای ، سر سفره ما

پاورقی :
1 - سوره شعراء ، آيات 18 و . 19
2 - سوره شعراء آيه . 22

17