داشته باشيد ، تسبيحی برای ذكر گفتن داشته باشيد ، وقتی كه وضو می‏گيريد
اينقدر با عجله و شتاب نباشد . ما ادعا می‏كنيم كه شيعه علی هستيم ، شيعه‏
علی كه با اسم نمی‏شود برادر ! آن كسی كه وضوی علی را شرح داده است‏
می‏گيود : علی بن ابيطالب آمد وضو بگيرد . تا دست به آب برد ( آن‏
استحباب اولی كه انسان دستش را می‏شويد ) گفت : « بسم الله و بالله ،
اللهم اجعلنی من التوابين و اجعلنی من المتطهرين » بنام تو و به تو ،
خدايا مرا از توبه كاران قرار بده ، مرا از پاكيزگان قرار بده .
در دوشب گذشته راجع به توبه بحث كردم و گفتم توبه يعنی پاكيزه كردن‏
خود . علی ( ع ) وقتی سراغ آب می‏رود ، چون آب رمز طهارت است به ياد
توبه می‏افتد . دستش را كه تميز می‏كند به ياد پاكيزه كردن روح خودش‏
می‏افتد . به ما می‏گويد وقتی با اين آب ، با اين طهور ، با اين ماده‏ای كه‏
خدا آنرا وسيله پاكيزگی قرار داده اس مواجه می‏شوی . وقتی سراغ اين ماده‏
می‏روی ، چشمت به آن می‏افتد و دستت راب ا آن می‏شوئی و پاكيزه می‏كنی ،
بفهم كه يك پاكيزگی ديگری هم هست و يك آب ديگری هم هست كه آن‏
پاكيزگی ، پاكيزگی روح است و آن آب ، آب توبه است . می‏گويد علی ( ع )
دستهايش را كه شست ، روی صورتش آب ريخت و گفت « اللهم بيض وجهی‏
يوم تسود فيه الوجوه و لا تسود وجهی يوم تبيض فيه الوجوه » ، صورت را
دارد می‏شويد وبر حسب ظاهر نورانی می‏كند . خوب ! وقتی كه صورتش را با
آب می‏شويد براق می‏شود ولی علی كه به اين قناعت نمی‏كند ، اسلام هم به اين‏
قناعت نمی‏كند . اين خوب است و بايد هم

72