از ما می‏شنود و در جای ديگر می‏گويد : می‏گويند چنين ، و بعد می‏گويد خوب‏
من كه نگفتم ، من ميگويم ديگران گفته‏اند كه اينطور است . قرآن جلوی اين‏
را هم گرفته است ، اين را هم يك گناه بزرگ شمرده است ، می‏گويد :
« ان الذين يحبون ان تشيع الفاحشة فی الذين آمنوا لهم عذاب اليم‏غ (1).
آنان كه دوست دارند در ميان مردم زشتی درباره فرد مؤمنی ، افراد مؤمنی‏
، يك مؤسسه ايمانی شيوع پيدا كند . [ برايشان عذاب دردناكی است ] .
اگر از يك احمقی يا مغرضی ، يا كسی كه معلوم است كه ريشه حرفش در
كجاست درباره كسی حرفی شنيديد حق نداريد بگوئيد " شنيده‏ام " ، "
می‏گويند " . خود اين " می‏گويند " ها اشاعه دادن فحشا است . و گناهان‏
ديگر همين طور ، آنكه چشم چرانی می‏كند ، به ناموس مردم خيانت می‏كند ،
بايد بداند كه پيغمبر فرمود : « زنی العين النظر » ( 2 ) زنای چشم ، چشم‏
چرانی است . [ همين طور ] آنكه نماز را ترك كرده ، آنكه روزه را ترك‏
كرده است . من نمی‏دانم ما چه جور مسلمانهائی هستيم ؟ ! انسان خجالت‏
می‏كشد در ماه رمضان در اين خيابانها راه برود ، علنی سيگارها را گوشه‏
لبشان گذاشته‏اند و راه می‏روند ! يكی را می‏بينی كه در ماشين نشسته و سيگار
هم گوشه لبش است . هر سال هم شهربانی اعلام می‏كند كه كسی حق ندارد
متعرض روزه خوارها بشود ، خود شهربانی اقدام می‏كند . ما هم

پاورقی :
1 - سوره نور ، آيه . 19
2 - بحارالانوار ، جلد چهاردهم .

147