« فسبح بحمد ربك »، پروردگار خودت راتسبيح و تمحيد كن و استغفار نماكه او توبه پذير است . چه رابطهای است ميان آن مقدمه و اين مؤخره ؟ چراپس از پيروزی و فتح و پس از اينكه مردم فوج فوج داخل اسلام میشوند ،تسبيح كن ؟ يعنی مأموريتت پايان يافت تمام شد . ( اين آخرين سورهایاست كه بر پيغمبر اكرم نازل شده است ، حتی از آيه : « اليوم اكملت لكمدينكم »و آيه « يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك »كه دربارهاميرالمؤمنين علی ( ع ) است هم ديرتر نازل شده است ) . تو ديگروظيفهات را انجام دادهای ، پس تسبيح كن . پيغمبر احساس كرد كه يعنیديگر تمام شد ، بعد از اين در فكر خود باش . اين بود كه آنافانا تسبيج واستغفار میكرد . ولی ما بدبختها دلمان حكم همان ديوار قير اندود را دارد ، هی گناه پستسر گناه ، هی معصيت پست سر معصيت ، و هيچگونه عكس العملی در روح ماايجاد نمیشود . من نمیدانم اين فرشتههای روح ما كجا و چقدر حبس شدهاند ،چه زنجيرهائی به دست و پای اينها بسته شده است كه دل ما تكان نمیخورد ،نمیلرزد . اولين منزل عبوديت توبه است . اگر در روح خودتان تكانی ديديد ، اگرندامتی ديديد ، اگر احساس پشيمانی ديديد ، اگر گذشته خودتان را سياهوتيره ديديد ، اگر احساس كرديد راهی كه تاكنون میرفتهايد خطا بوده است، سراشيبی بوده است ، و با خود گفتيد بايد برگردم روبه سربالائی ، رو بهخدا ، شما به اولين منزل عبوديت و عبادت واولين منزل سلوك رسيدهايد ومیتوانيد ازآنجا شروع بكنيد و اگر نه ، نه . |