ابوجهلها و ابوسفيانها بودهاند عليه خودشان بر انگيخته است و آنها را باهمان مستضعفين هم رديف وهم صف كرده و در يك صف قرار داده است . اينديگر فقط در قدرت انبياء و اولياء است . بر انگيختن بشر عليه تبهكاريهای خودش در قدرت غير انبياء و اولياء نيست . امام موسی بن جعفر ( ع ) از بازار بغداد میگذشت . میدانيم وضع امامچطور بوده است ( با كبكبه وطنطنه و اين حرفها نبوده است ) . از يكخانهای صدای ساز وآواز و طرب بزن و بكوب بلند بود . وقتی كه امام ازجلوی آن خانه میگذشت ، كنيزی از خانه بيرون آمده بود در حاليكه ظرفخاكروبهای در دست داشت كه آورده بود تا مثلا مأمورين شهرداری آنرا ببرند. امام از او پرسيد : صاحب اين خانه بنده است يا آزاد ؟ كنيز از اينسئوال تعجب كرد ، گفت : خوب معلوم است كه آزاد است ، صاحب اين خانه" بشر " است كه يكی از رجال و شخصيتهای معروف اين شهر است . اين چهسئوالی است كه شما میكنيد ؟ حالا شايد سؤال و جوابهای ديگری هم رد و بدلشده است كه اينها در تاريخ وحديث نوشته نشده است ولی اينقدر هست كهبر گشتن اين كنيز طول كشيد . وقتی كه بخانه برگشت صاحب خانه ( بشر ) ازاو پرسيد : چرا طول كشيد ، چرا دم در معطل شدی ؟ گفت : يك آقائی آمد ازاينجا رد بشود با اين نشانی و اين علائم . بامن چنين گفتگو كرد ، از مناينجور سؤال كرد و اينجور جواب دادم ، درآخر كار بمن گفت : بله معلوماست كه او بنده نيست و آزاد است ، اگر بنده میبود كه اين سرو صدااينجا بلند نبود ، اين بزن و بكوبها نبود ، اين شرابخواريها نبود ، اينعياشيها نبود . بشر تااين جمله راشنيد و با علاماتی كه اين زن از آن مردگفت و تعريف كرد |