| تفرج هم واكتساب معيشة |
| و علم و آداب و صحبة ماجد (1) |
سفر كن ، مثل مرغ پا بسته نباش كه وقتی به پايش يك لنگه كفشمیبندند ديگر نمیتواند تكان بخورد . سفر كن ولی هدف تو از سفر طلبعلوها و برتريها ، يعنی طلب فضيلتها وكسب كمالها باشد . و در سفر پنجفايده نهفته است : 1 - تفرج هم هم وغم ، اندوهها از دلت بر طرف میشود ، تفرج پيدا میكنی. انسان تا وقتی كه در محيط است ، با سوابقی كه در زندگی دارد ، خاطراتهميشه برای اوياد آور غم و اندوه و غصه و گرفتاريهاست . مسافرت كردن واز دروازه شهر بيرون رفتن به طور طبيعی همان است و غم و غصهها در شهرماندن همان . پس اولين فايدهاش اين است كه از هم و غمها نجات پيدامیكنيد ، لااقل روح انسان كه زير سنگينی غم وغصهها لگد مال میشود ، برایمدتی آزاد میگردد . 2 - واكتساب معيشة اگر با هوش باشيد میتوانيد با مسافرت كسب معيشتكنيد . انسان نبايد در معيشتها ، در كسب در آمدها فكرش محدود باشد بهآنچه كه در محيطش وجود دارد . چه بسا كه انسان با لياقتی كه دارد اگرپايش را از محيط خود بيرون گذاشته و به محيط ديگر برود ، برايش بهترباشد ، زندگيش خيلی بهتر شود و رونق بيشتری پيدا كند . 3 - وعلم غير از كسب معيشت ، كسب علم كنيد . هر عالمی يك دنيائیاست . ممكن است در شهر شما عالمهای بزرگ و درجه اولی باشند
پاورقی : 1 - مستدرك ، ج 3 ص . 22
